Vrije tijd? Wat is dat?

"Vrije tijd". Dat begrip ken ik nog wel van vroeger. Met vroeger bedoel ik tot twee weken geleden. Op het moment dat ik een voet op Deense bodem zette, begon voor mij het proces van administratieve rompslomp en liepen alle agenda's door elkaar. Universiteit, werk, accommodatie, administratie. Hoe zorg ik ervoor dat ik niet gek word van al het geregel? Ik doe af en toe wat leuks.

Hieronder een selectie van dagen waarop ik wél iets noemenswaardigs heb gedaan:

De maandag was drie keer niks, dus begint de samenvatting bij dinsdag. De sportorganisatie van de universiteit, CBS Sport, organiseerde een informatiemarkt met allerlei kraampjes van de sporten die zij aanbieden. Uiteindelijk heb me ingeschreven voor het volleybalteam met twee anderen. De eerste twee sessies zijn gratis en daarna kunnen we kiezen of we een semester lid willen worden. Ook heb ik me opgegeven als vrijwilliger voor het helpen bij evenementen. Denk hierbij aan het organiseren veel te maken met mijn plotselinge bijdrage als vrijwilliger. Echter kan het ook leuk zijn en kan ik veel mensen leren kennen, dus ik ben benieuwd wat het mij oplevert.

Donderdagochtend ging ik er vroeg uit om richting het zogenaamde International House te gaan in het centrum van Kopenhagen. Waarom? Om een CPR nummer aan te vragen! CPR staat voor civiel persoonsregister en zonder een dergelijk nummer word je een heleboel onmogelijk gemaakt in Denemarken. Je kan geen baan krijgen, geen enkele vorm van medische hulp krijgen, geen bankrekening openen, geen verzekering afsluiten, geen mobiel abonnement afsluiten, geen Deense lessen volgen... Oh ja, en je kan op nul komma nul medewerking van de overheid rekenen. Moet je een visum hebben of een verhuizing doorgeven? Jammer dan. Eerst een CPR nummer regelen. Het is wel duidelijk waarom ik dit nodig heb, lijkt me :)

Donderdagavond zijn we naar een bar geweest in het centrum. Een van onze klasgenoten had de kelder afgehuurd en kortingen kunnen regelen. Een mooie gelegenheid om het uitgaanscentrum van Kopenhagen en een aantal klasgenoten beter te leren kennen. Aan alles komt een eind en om een uur of twee sluit ik de avond af met een busreis naar huis. Een reis van 50 minuten en 43 haltes. En dan moet ik het laatste stuk ook nog lopen. Hoe leuk is dat?

Uitslapen is er niet bij. Om half 10 sprint ik alweer richting de bushalte omdat ik voor de zoveelste keer alles op het laatste moment moet doen. Rond 11 uur ben ik op de campus. Niet voor een college, want we zijn vrij vandaag. Ik ben hier voor de eerste vergadering van de zogenaamde Quality Board. Deze groep bespreekt mogelijke verbeterpunten voor de opleiding en probeert deze op binnen een redelijke termijn ook door te voeren, door druk uit te oefenen op diverse personen binnen de universiteit. Met ingang van vandaag ben ik een van de nieuwe leden van de raad voor de opleiding E-business!

Zaterdag, een grote dag. Ik ging naar IKEA voor meubels. Na twee weken geleefd te hebben met slechts een luchtbed was mijn geduld wel een keer op. Mijn luchtbed was naast mijn bed ook mijn stoel, tafel, alles eigenlijk. Na een hele toer door de winkel kwam het personeel ermee aan dat, als ik spullen niet zelf wil zoeken in de winkel - ik alsnog de kleinere dingen zelf moet pakken. Dus nog een rondje door de winkel. Bij IKEA is een "rondje" al snel anderhalf uur. Om half 11 stond ik voor de deur en rond 5 uur was ik thuis. Het mooie is dat IKEA hier een samenwerking met een transportbedrijf heeft, waardoor je de spullen vandaag al kan laten bezorgen. Alles ging achterin de vrachtwagen en ik kon zelf meerijden in de cabine! Eenmaal thuis aangekomen raakte ik aan de praat met een buurjongen die mij aanbood te helpen met het naar boven dragen van de dozen. Overigens was dit ook de eerste buur die ik sprak sinds ik hier woon. Hij vertelde mij over het welkomstfeest van vanavond, dat speciaal voor de nieuwe bewoners is. Nadat we tot de conclusie kwamen dat ik wel eens de enige buitenlandse student kan zijn die naar het feest gaat.

Toen begon het klussen. Na de openbaring dat ik totaal geen gereedschap in huis heb, heb ik direct de buren benaderd. Binnen vijf minuten had ik alles wat ik moest hebben. Ik heb een hele rits aan meubels in elkaar gezet en toen ik klaar was, was het half 12. Desondanks besloot ik toch nog langs te gaan bij het feest in de kelder. Circa 15 man, waarvan ik de helft heb gesproken. Inderdaad, ik was de enige die geen Deens spreekt. Toch heb ik de rest overtuigd dat we de andere internationals kunnen overhalen om de volgende keer wel te komen.

Op zondag alweer naar het centrum. Deze keer stond er een rondvaart met een bootje op het programma. Een bootje dat we zelf besturen, en aan mij de eer om de boot niet te beschadigen gedurende onze vaart, aangezien ik volledig aansprakelijk word gesteld als bestuurder. Onderweg heb ik de nodige zigzagmanoeuvres gemaakt en ergens op de rivier een draai van 360 graden gemaakt, gewoon omdat het kan. Netjes inparkeren wilde ook lukken.

Al met al kan ik zeggen dat ik veel dingen heb gedaan deze week. Veel nieuwe dingen gedaan en veel geleerd. Ik realiseer mij nu dat vrije tijd niet zo zeer betekent dat je tijd over hebt, maar dat je de vrijheid hebt om je tijd zo in te delen als je zelf wilt. En dat is mij aardig gelukt.