Van de regen in de drup

In Nederland denken we vaak dat we slecht weer hebben. Altijd weer die regen, dan is het weer te koud of te warm... Er is altijd wel iets te klagen. Ik nodig je graag uit om naar Kopenhagen te komen, de stad waar de btw-opbrengst van parapluverkopen voldoende lijkt om in een tiental Afrikaanse dorpen scholen te bouwen. De stad waar de jaarlijkse hoeveelheid regenwater voldoende is om die Afrikaanse dorpen levenslang van water te voorzien. Zo veel regen?! Ja, zo veel.

Nog iets waarvan ze er in Kopenhagen veel hebben: studenten. De Copenhagen Business School (beter bekend als "Joey's nieuwe uni") heeft 20.000 studenten en de Copenhagen University heeft er nog eens 40.000. Tel daarbij nog een aantal kleinere universiteiten en hogescholen bij op en je komt op een totaal van meer dan 70.000 studenten. Op CBS dus 20.000, en laat die 20k nou net allemaal op donderdagavond op de universiteit zijn. Er was een introfeest georganiseerd door Café Nexus, het café dat gevestigd is in een universiteitsgebouw, alcohol schenkt en al vanaf half 9 's ochtends is geopend. De rector vindt het allemaal best (zie foto). Het feest binnen bood plaats aan 2000 studenten, maar buiten op het grasveld waren er ongetwijfeld een boel meer. Toch knap hoe ze voor vrijdagochtend een complete verdieping brandschoon hadden gekregen. Het feest duurde tot 2, maar ik ben rond middernacht weggegaan, omdat ik de laatste trein moest halen.

Inderdaad, de laatste trein. Ik woon namelijk niet in Kopenhagen, maar in het godvergeten gehucht dat de naam Ballerup draagt. In een appartementencomplex voor studenten weliswaar, maar alle voorzieningen zijn een eindje lopen. Als je met "lopen" de bus nemen bedoelt. Er zit wel een McDonald's op de weg van het treinstation naar mijn kamer. Ideaal als je 's nachts terug naar huis gaat om even een cheeseburger voor onderweg op te pikken, en die dan op te eten terwijl je met je andere hand uit alle macht je paraplu probeert vast te houden. Had ik al gezegd dat het hier vaak regent? Vaak, en hard ook.

Wat hier ook hard gaat, is het openbaar vervoer. Kopenhagen heeft een tiptop systeem van bussen, treinen en metro's met veel lijnen die 24/7 dienst doen. Het leuke van de metro hier is dat je helemaal voorin mag zitten, op de plek van de machinist. Die is er namelijk niet. Het metrosysteem van Kopenhagen maakt gebruik van zelfrijdende treinen, met het gevolg dat je 's ochtends een halve kleuterklas grijnzend bij de voorruit ziet staan om over het spoor uit te kijken. Soms gaat de metro niet, zoals afgelopen dinsdag. We stonden stil bij een station en plots gingen er een aantal lampen uit. Toen werd er omgeroepen dat er mogelijk brand was in de tunnel, met het resultaat dat we niet verder reden. Dan ligt het complete metronetwerk natuurlijk plat.

Mijn studieschema ligt ook een beetje op zijn gat. Door alle dingen die ik moet regelen, ben ik amper toegekomen aan het lezen van de hoofdstukken. Toevallig had ik donderdag wel een feest en ben ik gisteren naar de bioscoop geweest, maar dat zijn dingen die je gewoon overkomen, zeg maar. Mijn punt is dat ik veel te doen heb als je ook nog een leven wilt hebben naast je studie. Mijn eerste semester bestaat uit drie vakken en een project. De vakken volg ik van september tot en met november. Aan het eind lever ik een verslag in voor alle drie en in december begint het project, wat duurt tot de kerstvakantie. In januari zijn de toetsen, drie mondelinge overhoringen over de verslagen die ik in november inlever. Dat is hier kennelijk een veelvoorkomende toetsmethode.

Een van de drie vakken die ik volg is een computervak: programmeren in Java. Voor de technofoben onder ons: Java is dat oranje programmaatje met het koffiekoplogo dat altijd vraagt om een update en waarvan je geen flauw idee hebt wat het op je computer doet. Het is daarnaast ook een programmeertaal voor allerlei applicaties op zowel vaste computers als mobiele apparaten. Zelfs koffie-automaten en parkeermeters werken met Java. En ik nu dus ook.

Het tweede vak is wat theoretischer van aard: hier leer ik allerlei juridische foefjes die van pas kunnen komen als ik word aangeklaagd wanneer ik per ongeluk iemand een zwaai met mijn paraplu geef. Die is namelijk vergroeid met mijn hand. De kans dat ik een rechtszaak aan mijn (regen)broek krijg, is natuurlijk minimaal. Hoe dan ook is Europees internetrecht een boeiend vak waarbij je onder meer je rechten en plichten als online consument leert kennen en leert welke doelstellingen de verschillende EU-organen hebben gesteld voor de komende jaren.

Mijn derde vak gaat over e-commerce, simpel gezegd: hoe je geld kunt verdienen via het internet. Bij dit vak leer ik verschillende businessmodellen kennen voor de snelste weg naar online financieel succes en hoe ik op een effectieve manier internetgebruikers geld af kan troggelen door ze spullen te verkopen die ze eigenlijk helemaal niet nodig hebben. Natuurlijk komt hier meer bij kijken, zoals IT-beveiliging, zoekmachines, consumentengedrag, regelgeving en sociale media. Best een nuttig vak, met dan ook nog eens de leukste docent ooit. Ik heb gewoon een uur lang niet op mijn telefoon gekeken, en ik vond het nog interessant ook. Je zou bijna denken dat ik de perfecte studie heb gekozen.

P.S. Deze keer wel foto's bijgevoegd.